ڳاڙو چنڊ (ڄاموٽ)

 *ڳاڙو چنڊ*

صبح ٿيندو، ته شام به ٿيندي،

ايئن ٿيندو، ته اُها به ايندي،

وٺي ان جي هٿ کي، ويھاري ڪناري تي،

منھنجو دل ويندو، ان جي ساهہ ويندي.

جڏهن صبح ٿيندو. 

ڪڏهن اُها ڍَپندي، ڪڏهن ڊُڪندي ايندي،

مُرڪندي نيھاري، سڏائي پچار ڪندي،

ڳوڙااکين جا، ڳاڙي چنڊ کي ٻوڙيندي،

جڏهن ان سان گڏ، شام به ٿيندي. 

صبح مَ اُماڻيندي، ته شام ڳڻتين ۾ گزاريندي،

هرهرسندس رخ ۽ لاڙا، واٽ ڏي نھاريندي،

پَسِي ڄاموٽ کي، مرڪي هر هر نيھاريندي،

تڏهن صبح ٿيندو، تڏهن شام به ٿيندي.

(ڄَاموٽ)